Z radością...

W niedzielę 24.04. odbył się kolejny dzień skupienia naszej Wspólnoty. Dzień to był bardzo radosny... z radością powitaliśmy dwie nowe rodziny w naszej małej społeczności... z radością również uczestniczyliśmy w doniosłym wydarzeniu Chrztu Świętego małej Kingi Michaliny. Z radością także obserwowaliśmy błogosławieństwo dziecka rocznego jakiego udzielił Ksiądz Rafał małej Teresce. Kiedy podczas adoracji, do stopnia ołtarza podeszły dzieci aby pomodlić się dziesiątkiem Różańca Świętego było ich tam wiele... aż serce rosło z radości :)  Były świątecznie udekorowane stoły, torty i ciasta a także pyszny obiad i za to wszystko dziękujemy Ewie i Darkowi, rodzicom Kingi. Ale dziękujemy przede wszystkim za to, że mogliśmy uczestniczyć w tak pięknym i radosnym wydarzeniu jakim jest udzielenie dziecku Chrztu Świętego. Podczas tej uroczystości mamy wszyscy okazję przypomnieć sobie jaka jest nasza wiara, mamy możliwość publicznego jej wyznania i wyrzeczenia się wszelkiego grzechu. Ponadto, jako rodzice i rodzice chrzestni, czy pamiętamy jaki podstawowy obowiązek na nas ciąży? W codziennym życiu łatwo zapomnieć, że nie chodzi tylko o wykształcenie naszych dzieci, zapewnienie im warunków do spełniania pasji i rozwijania zainteresowań. Pierwszy, podstawowy obowiązek nakłada na nas Jezus poprzez Księdza udzielającego naszym dzieciom Chrztu Świętego.

Prosząc o chrzest dla waszego dziecka, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowało Boga i bliźniego, jak nas nauczył Jezus Chrystus. Czy jesteście świadomi tego obowiązku?

Więcej o dniu skupienia, konferencji wygłoszonej przez Księdza Rafała a także zdjęcia z naszego spotkania w kolejnych dniach :) Zapraszam do podzielenia się refleksjami z tego dnia jeśli ktoś miałby takie natchnienie. 

A ja osobiście dziękuję Panu Bogu za każdego z Was. Za to, że zawsze możemy liczyć na modlitwę ze strony Wspólnoty w sytuacjach trudnych i wymagających wsparcia. Przypominam i zapraszam do modlitwy Koronką do Miłosierdzia Bożego, każdego 29 dnia miesiąca tj. w dniu, kiedy Kuba odszedł do domu Ojca. Podzielił się kiedyś z nami informacją, że codziennie modli się w intencji naszej Wspólnoty. Jesteśmy przekonani, że robi to nadal i oręduje za nami będąc już bliżej Pana. Niech wzajemna modlitwa wspiera nas w codzienności i nie pozwala zapomnieć o pierwszym, podstawowym obowiązku względem naszych dzieci i dzieci chrzestnych oraz głoszenia naszym życiem świadectwa o tym, że jesteśmy uczniami Chrystusa.